użytkownicy basha i zsh:
mc ()
{
MC=$HOME/tmp/mc$$-"$RANDOM"
/usr/local/bin/mc -P "$@" > "$MC"
cd "`cat $MC`"
rm "$MC"
unset MC;
}
użytkownicy tcsh:
alias mc 'setenv MC `/usr/local/bin/mc -P *`; cd $MC; unsetenv MC'
Wiem, że ta funkcja mogłaby być krótsza dla basha i zsh, ale małe cudzysłowy
nie zaakceptowały by zawieszenia programu kombinacją
C-z.
Jeśli wybrano, pierwszy katalog używany jest do wyświetlenia w pierwszym panelu. Drugi wyświetlany jest w drugim panelu.
Midnight Commander pozwala na oglądanie dwóch paneli w tym samym czasie. Jeden z nich jest panelem aktywnym (podświetlona linia wyboru znajduje się właśnie w nim). Niemal wszystkie operacje wykonuje się na panelu aktywnym. Niektóre operacje, jak np. kopiowanie, zmiana nazwy używają jako domyślnego miejsca docelowego katalogu otwartego w panelu nieaktywnym (nie martw się, zawsze zostaniesz poproszony o potwierdzenie takiej operacji). W celu zasięgnięcia szerszych informacji zajrzyj do działów Panele katalogów, Lewe i prawe menu oraz Menu plików.
Możesz wywoływać dowolne komendy systemowe po prostu wpisując je. Wszystko co piszesz pojawia się w linii poleceń i po naciśnięciu klawisza Enter zostanie wykonane przez Midnight Commandera. Przeczytaj sekcję Linia powłoki i Linia wejściowa klawiszy, żeby nauczyć się więcej na ten temat.
Kiedy klikniesz lewym przyciskiem na panel z katalogami, plik zostanie wybrany jako aktywny; jeśli klikniesz prawym przyciskiem zostanie on zaznaczony [lub odznaczony - w zależności od jego aktualnego stanu - działanie podobne do klawisza Insert - przyp. tłumacza].
Podwójne kliknięcie w plik spowoduje wykonanie pliku, jeśli jest on wykonywalny, a jeśli rozszerzenie pliku jest rozpoznawane przez Midnight Commander'a i dostępny jest odpowiedni program, jest on uruchamiany.
Możliwe jest również wykonywanie komend przypisanych klawiszom funkcyjnym przez kliknięcie w nie.
Jeśli kliknięcie odbędzie się w rejonie górnej lini panelu z katalogami, zostanie on przewinięty jedną stronę wstecz. Podobnie kliknięcie na dolną ramkę przewija tekst jedną stronę do przodu. Ta opcja klikania w ramki działa również przy przeglądaniu pomocy i przy drzewie katalogów.
Standardowo czas autopowtórzenia przy klikaniu myszą wynosi 400 milisekund. Tę wartość można zmienić edytując plik ~/.config/mc/ini i zmieniając parametr mouse_repeat_rate.
Jeśli używasz Midnight Commandera z obsługą myszy, możesz "przeszczepiać" kawałki tekstów i używać standardowych zastosowań myszki (kopiowanie i wklejanie) za pomocą klawisza Shift.
M-<klawisz> - znaczy, że trzymając klawisz Meta lub alt naciskamy <klawisz>. Jeśli na twojej klawiaturze nie ma ani klawisza Alt ani Meta, naciśnij ESC, puść go i wtedy naciśnij <klawisz> [skutek ten sam, acz jednak użycie trochę mniej przyjemne i bardziej skomlikowane - przyp. tłumacza].
Wszystkie linie wprowadzające Midnight Commandera używają w przybliżeniu tych samych przypisań klawiszy co wersja GNU edytora Emacs.
Jest wiele sekcji mówiących o klawiszach. Ta następująca jest najważniejsza.
Sekcja Menu plików opisuje skróty klawiszowe do komend pojawiających się w menu plików. Ta sekcja zawiera funkcję klawiszy. Większość z tych komend wywołuje jakąś akcję przede wszystkim na jednym lub kilku wybranych plikach.
Sekcja Panele katalogowe opisuje klawisze, które zaznaczają plik lub pliki jako docelowe do dalszych działań (akcją jest najczęściej jedna z tych przedstawionych w menu plików).
Sekcja Komendy linii poleceń wypisuje listę klawiszy, które są używane do wprowadzania lub edytowania tekstów w wierszu poleceń. Większość z nich kopiuje nazwy, i inne tego typu, z panelu katalogów do linii poleceń (żeby uniknąć ich przepisywania), lub pozwala zwiedzić historię komend linii poleceń.
Klawisze linii wejściowych są używane do edytowania linii na wejściu (przy wpisywaniu). Oznacza, to że stosuje się je zarówno do linii poleceń jak do okien dialogowych.
Enter. Jeśli jest wpisany jakiś tekst w linii poleceń (na samym dole, pod panelami), to wpisana komenda jest wykonywana. Jeśli nic nie jest wpisane, i linia wyboru jest na jakimś katalogu, Midnight Commander wykonuje komendę chdir(2) (zmiana katalogu) do wybranego katalogu i odświeża zawartość panelu; jeśli linia wyboru jest na pliku wykonywalnym jest on wykonywany. I wreszcie jeśli rozszerzenie pliku zgadza się z obługiwanym przez programy zewnętrzne, które są obsługiwane prze Midnight Commandera, są one wywoływane z owym programem.
C-l. Od nowa rysuje wszystkie informacje okna Midnight Commandera.
C-x c. Uruchamia komendę Chmod dla aktualnego pliku lub zaznaczonych plików.
C-x o. Uruchamia komendę Chown dla aktualnego pliku lub zaznaczonych plików.
C-x l. Uruchamia komendę dowiązywania.
C-x s. Uruchamia komendę miękkiego dowiązywania.
C-x i. Zmienia aktywny panel.
C-x q. Przełacza nieaktywny panel w tryb "quick view".
C-x !. Wykonuje komendę z zewnętrznego panelu.
C-x h. Uruchamia komendę dodawania katalogów do hotlisty.
M-!. Uruchamia komendę filtrowanego podglądu, opisanego w sekcji Podgląd.
M-?. Uruchamia komendę szukania pliku.
M-c. Włącza okno dialogowe quick cd (szybkiej zmiany katalogów)
C-o. Jeśli program jest uruchamiany na konsoli typu Linux lub FreeBSD lub też na konsoli xterm, pokaże wyjście ostatnio wykonywanego programu. Jeśli uruchomiono Midnight Commandera na konsoli type Linux, MC używa zewnętrznego programu (cons.saver) w celu zachowywyania i odzyskiwania informacji na ekranie komputera.
Jeśli użycie trybu powłoki w tle jest wkompilowane, możesz nacisnąć C-o w dowolnej chwili i zostataniesz przeniesiony z powrotem bezpośrednio do głównego okna Midnight Commandera, żeby powrócić do wykonywania aplikacji po prostu naciśnij znów C-o. Jeśli masz zawieszoną aplikację właśnie przez użycie tego triku, nie będziesz mógł "odpalać" innych programów spod Midnight Commandera dopóki nie zamkniesz zawieszonego programu.
Aby dowiedzieć się czegoś na temat polskiech liter w Midnight Commanderze przeczytaj sekcję Polskie litery.
Tab, C-i. Zmienia aktywny panel. Stary panel staje się w tym momencie aktywnym panelem, a aktywny staje się starym. Linia wyboru zmienia swoje położenia do aktywnego panelu.
Insert, C-t. DEPRECATED! Do zaznaczania plików możesz używać klawisza Insert lub C-t. Żeby odznaczyć plik po prostu zaznacz jakiś już zaznaczony.
M-g, M-r, M-j. Używane do wybierania najwyższego, środkowego i najniższego pliku w panelu.
M-t. Przełącza tryb wyświetlania do następnego możliwego. Używając tej opcji łatwo jest przejść szybko z długiego do krótkiego trybu wyświetlania jak również do tego zdefiniowanego przez użytkownika.
C-\\ (control-backslash). Pokazuje hotlistę katalogów i zmienia katalog do wybranego przez użytkownika.
+ (plus). Używane do zaznaczania grupy plików. Midnight Commander zapyta o wyrażenie opisującą grupę. Jeśli opcja Shell Patterns jest włączona, typ wyrażeń jest bardzo podobny do tego w powłoce (* dla zera i więcej znaków i ? dla jednego znaku). Jeśli zaś opcja Shell Patterns jest wyłączona, sposób zaznaczania plików jest zgodny z ustawieniami (zobacz ed(1)).
\\ (backslash). Używaj znaków "\" do odznaczania grupy plików. Jest to przeciwieństwo klawisza plus.
strzałka do góry, C-p. Przenosi linię wyboru do poprzedniej pozycji w panelu.
strzałka do dołu, C-n. Przenosi linię wyboru do następnej pozycji w panelu.
home, a1, M-<. Przenosi linię wyboru do pierwszej pozycji w panelu.
end, c1, M->. Przenosi linię wyboru do ostatniej pozycji w panelu.
PageDown, C-v. Przenosi linię wyboru jedną stronę do dołu.
PageUp, M-v. Przenosi linię wyboru jedną stronę do góry.
M-o. Jeśli drugi panel jest zwykłym panelem wyświetlającym i w aktywnym panelu stoisz na katalogu, drugi panel będzie pokazywać zawartość akutalnego katalogu (tak jak w Emacsie kombinacja C-o). Jeśli nie stoisz na katalogu zawartością drugiego katalogu stanie się katalog o jedno piętro wyższy od aktualnego.
C-PageUp, C-PageDown. Działa tylko na konsoli typu Linux: wykonuje przejście do katalogu ".." lub do aktualnie wybranego, w zależności od kombinacji.
M-y. Przenosi do poprzedniego katalogu w historii, podobne do kliknięcia myszką. '<'.
M-u. Przechodzi do następnego katalogu w historii, podobne do kliknięcie myszką w '>'.
M-S-h, M-H. Wyświetla historię katalogów, podobne działanie do kliknięcia myszką 'v'.
C-s, M-s. Uruchamia szukanie pliku w katalogu na podstawie jego nazwy. Kiedy szukanie jest aktywne, każde naciśnięcie klawisza doda jeden znak do poszukiwania zamiast wypisania go linii poleceń. Jeśli opcja Show mini-status jest włączona, szukany ciąg znaków pojawia się w linii mini-statusu. Kiedy wpisujemy znak, linia wyboru przemieszcza się do następnego pliku zaczynającego się od podanych liter. Klawisze backspace lub del mogą być używane do poprawiania błędów. Jeśli C-s zostanie naciśnięte ponownie, Midnight Commander rozpoczyna szukanie następnego pliku zaczynającego się od podanych znaków.
M-Enter. Kopiuje nazwę aktualniego wybranego pliku do linii poleceń.
C-Enter. To samo co M-Enter, działa tylko na konsoli typu Linux.
M-Tab. Wykonuje dokończenie nazw plików, komend, zmiennych, użytkowników, nazw hostów za Ciebie.
C-x t, C-x C-t. Kopiuje nazwy zaznaczonych plików (lub jeśli nie ma zaznaczonych - aktywnego) w aktywnym (C-x t) lub nieaktywnym panelu (C-x C-t) do linii poleceń.
C-x p, C-x C-p. Pierwsza kombinacja kopiuje pełną ścieżkę z aktywnego, a druga z nieaktywnego panelu.
C-q. Komenda 'quote' (cytuj) może być używana do wpisywania do wiersza poleceń znaków, które normalnie przechwytywane są przez Commandera (tak jak znak '+').
M-p, M-n. Używaj tych klawiszy, żeby przeglądać historię komend. M-p wyświetla poprzednią, a M-n następną komendę.
M-h. Wyświetla historię aktualnej linii poleceń.
Niektóre partie Midnight Commandera również używają tych klawiszy, więc niniejsza sekcja może być użyteczna również dla tych partii.
strzałka w górę, C-p. Przechodzi jedną linię wstecz.
strzałka w dół, C-n. Przechodzi jedną linię naprzód.
Page Up, M-v. Przechodzi jedną stronę wstecz.
Next Page, Page Down, C-v. Przechodzi jedną stronę naprzód.
Home, A1. Przechodzi do początku.
End, C1. Przechodzi na koniec.
Przeglądarka pomocy i podgląd plików akceptują następujące klawisze (poza tymi opisanymi powyżej).
b, C-b, C-h, Backspace, Delete. Przechodzi jedną stronę wstecz.
klawisz spacji. Przechodzi jedną stronę naprzód.
u, d. Przechodzi pół strony naprzód lub wstecz.
g, G. Przechodzi do początku lub do końca.
C-a. umieszcza kursor na początku linii.
C-e. umieszcza kursor na końcu linii.
C-b, move-left. przenosi kursor o jedną pozycję w lewo.
C-f, move-right. przenosi kursor o jedną pozycję w prawo.
M-f. przesuwa kursor o jedno słowo naprzód.
M-b. przesuwa kursor o jedno słowo wstecz.
C-h, backspace. kasuje poprzedni znak.
C-d, Delete. kasuje znak w miejscu kursora (nad nim).
C-@. wstawia zaznaczenie do kasowanie (patrz następne pozycje).
C-w. kopiuje tekst spomiędzy kursora i zaznaczenia do bufora i usuwa go z linii poleceń.
M-w. to samo co C-w tylko, że nie usuwa tekstu z linii.
C-y. wstawia spowrotem zawartość wyciętego bufora.
C-k. wycina tekst od kursora do końca linii.
M-p, M-n. Używaj tych klawiszy, żeby przeglądać historię komend. M-p wyświetla poprzednią, a M-n następną.
M-C-h, M-Backspace. kasuje jedno słowo wstecz (poprzednie).
M-Tab. Wykonuje dokończenie nazw plików, komend, zmiennych, użytkowników, nazw hostów za Ciebie.
Lewe i prawe menu pozwalają ci na modyfikacje wyglądu lewego i prawego panelu katalogowego.
Menu plik pozwala na wykonanie akcji na aktualnym lub zaznaczonych plikach.
Menu komend mieści w sobie możliwe do wykonania akcje, które są dużo bardziej globalne i nie mają związku z aktualnym i zaznaczonymi plikami.
Tryb "Brief" pokazuje tylko nazwę pliku i ma dwie kolumny (dzięki temu może pokazywać nawet dwa razy więcej niż inne tryby). Tryb "Long" jest podobny do wyniku polecenia ls -l. Zabiera on szerokość całego ekranu.
Jeśli wybierzesz tryb "user" (użytkownika), będziesz mógł wybrać własny sposób wyświetlania.
Tryb użytkownika musi zaczynać się od określenia wielkości panelu. Może to być "half" (pół) lub "full" (cały) i określa, czy ma być widoczny jeden duży panel na cały ekran czy dwa mniejsze.
Po rozmiarze panelu możesz włączyć tryb dwóch kolumn panelu. Robi się to dodając liczbę "2" do tekstu formatu.
Po tym wpisujesz już nazwy pól z podaniem opcjonalnej wielkości. Wszystkie możliwe pola jakich możesz użyć to:
Możesz również używać następujących znaków dla zmiany wyświetlania:
Żeby wymusić szerokość pola, po prostu dodaj ':' a potem ilość znaków jakie chcesz żeby miało pole. Jeśli numer zaczyna się od '+', to szerokość nie może być mniejsza od podanej, jeśli program zobaczy, że jest jeszcze trochę miejsca na ekranie, rozszerzy to pole.
Na przykład tryb Full wyświetla w formacie:
half type name | size | mtime
A format Long wyświetla w formacie:
full perm space nlink space owner space group space size space mtime space name
A to jest całkiem ładny tryb użytkownika:
half name | size:7 | type mode:3
Panele mogą być również przestawione do następujących trybów:
Standardowo, katalogi są sortowane przed plikami, ale może to być zmienione przez opcję Mix all files (mieszaj wszystkie pliki).
Midnight Commander używa klawiszy F1 - F10 jako skrótów klawiszowych do komend występujących w menu plików. Na terminalach bez funkcji klawiszowych (F1 - F10) można używać kombinacji klawisza Escape i numeru ( odpowiednio 1 dla F1, 2 dla F2 itd. )
Menu plików ma następujące komendy (skróty klawiszowe umieszczone są na dole ekranu):
Pomoc (F1)
Wywołuje wbudowaną przeglądarkę plików pomocy. Wewnątrz niej można używać klawisza Tab żeby przejść do następnego dowiązania, Enter żeby przejść do wybranego dowiązania. Klawisze Spacji i Backspace są używane do poruszania się naprzód i wstecz na stronach pomocy. Naciśnij klawisz F1 żeby uzyskać pełną listę dostępnych klawiszy w pomocy.
Menu (F2)
Wywołuje menu użytkownika. Menu użytkownika jest łatwym w użyciu narzędziem służącym do obsługi zewnętrznych programów i dodatkowych opcji Midnight Commandera.
Podgląd (F3, Shift-F3)
Włącza podgląd aktualnie wybranego pliku. Standardowowo wywoływany jest wbudowany podgląd plików, ale jeśli opcja "Use internal view" jest wyłączona, wywoływany jest zewnętrzny program do poglądu, wskazywany przez zmienną PAGER. Jeśli jednak zmienna PAGER nie została jeszcze zdefiniowana, wywoływana jest komenda "view". Jeśli użyjesz kombinacji klawiszy Shift-F3, pogląd zostanie wywołany bez jakiegokolwiek formatownia pliku.
Filtrowany podgląd (M-!)
Ta kombinacja klawiszy oczekuje na komendę i jej argument (argumentem standardowo jest wybrany aktualnie plik), całe wyjście programu przekierowywane jest do pliku, który zostaje automatycznie wyświetlony na ekranie w trybie podglądu.
Edycja (F4)
Aktualnie ta komenda wywołuje edytor vi(1) lub edytor wybrany w zmiennej środowiskowej, lub wbudowany wewnętrzny edytor plików jeśli opcja use_internal_edit jest włączona.
Kopiuj (F5)
Włącza okno dialogowe, w którym standardowo znajduje się ścieżka do katalogu w nieaktywnym panelu, po czym kopiuje aktualny plik (lub wybrane jeśli wybrano jakiekolwiek) do katalogu, który wybraliśmy w oknie dialogowym. Space for destination file may be preallocated relative to preallocate_space configure option. Podczas procesu kopiowania możesz go w każdej chwili przerwać wciskając C-c lub Esc. Żeby dowiedzieć się czegoś więcej na temat jokerów w ścieżce źródłowej (którymi najczęściej będą * lub ^\(.*\)$) i innych możliwych określeń w katalogu docelowym zobacz kategorię Maski kopiowania/przenoszenia
Na niektórych systemach możliwe jest kopiowanie w tle, robi się to klikając na przycisk backgorund (lub naciskając kombinację M-b w oknie dialogowym). Background Jobs jest używane do kontrolowania prac w tle.
Link (C-x l)
Tworzy sztywne dowiązanie do aktualnego pliku.
SymLink (C-x s)
Tworzy symboliczne dowiązanie do aktualnego pliku. Dla tych, którzy nie wiedzą co to jest dowiązanie: tworzenie dowiązania do pliku jest tak jak kopiowanie pliku, z tym tylko, że zarówno plik źródłowy i docelowy reprezentują ten sam plik. Na przykład, jeśli edytujesz jeden z tych plików, zmiany, które czynisz pojawiają się w obu plikach. Niektórzy mówią na dowiązania aliasy lub skróty.
Twarde dowiązanie wydaje się być prawdziwym plikiem. Po stworzeniu go nie ma możliwości rozróżnienia, który z plików jest oryginalny, a który jest dowiązaniem. Jest bardzo ciężko zauważyć, że wskazują one na ten sam plik. Używaj dowiązań twardych wtedy kiedy nie chcesz tego wiedzieć.
Dowiązanie symboliczne jest tylko odwołaniem do oryginalnego pliku. Jeśli ten plik zostanie wyrzucony, dowiązanie stanie się bezużyteczne. Jest całkiem łatwo zauważyć, że pliki odnoszą się w gruncie rzeczy do tego samego. Midnight Commander pokazuje znak "@" przed nazwą pliku jeśli jest dowiązaniem symbolicznym do innych (poza katalogami, przed którymi pokazuje tyldę (~)). Oryginalny plik wskazywany przez dowiązanie jest pokazywany w linii mini-statusu, jeśli opcja Show mini-status jest włączona. Używaj dowiązań symbolicznych, jeśli chcesz unikąć problemów z rozpoznawaniem twardych dowiązań.
Zmiana nazwy/przeniesienie (F6)
Włącza okno dialogowe, gdzie standardowo wpisana jest nazwa katalogu w nieaktywnym panelu, i przenosi aktualnie wybrany plik (lub zaznaczone jeśli choć jeden jest zaznaczony) do katalogu wpisanego w oknie dialogowym. Podczas procesu przenoszenia możesz użyć kombinacji klawiszy C-c lub ESC, żeby przerwać operację. Po więcej szczegółów zobacz operację Kopiuj opisaną powyżej. Większość rzeczy jest całkiem podobna.
Na niektórych systemach możliwe jest przenoszenie w tle, robi się to klikając na przycisk background (lub naciskając kombinację M-b w oknie dialogowym). Background Jobs jest używane do kontrolowania prac w tle.
Utwórz katalog (F7)
Włącza menu dialogowe i zakłada katalog o podanej nazwie
Kasuj (F8)
Kasuje aktualnie wybrany lub zaznaczone pliki w aktywnym panelu. Podczas procesu możesz nacisnąć C-C lub Esc żeby przerwać operację. [skasowane pliki nie będą jednak odzyskane - przyp. tłumacza].
Zaznacz grupę (+)
Używane do zaznaczania grupy plików. Midnight Commander będzie żądał tekstu opisującego grupę plików. Jeśli opcja Shell Patterns jest włączona, tekst będzie traktowany jako globalny dla interpretatora (* oznacza zero lub więcej znaków a ? oznacza jeden znak). Jeśli opcja Shell Patterns jest wyłączona, wtedy zaznaczanie plików jest robione z zastosowaniem norm zewnętrznych (zobacz ed (1)).
Odznacz grupę (\\)
Używane do odznaczania grupy plików. Jest przeciwieństwem komendy Zaznacz pliki.
Wyjdź (F10, Shift-F10)
Zamyka Midnight Commandera. Shift-F10 jest używany jeśli używasz "wrappera" powłoki. Shift-F10 nie przeniesie cię do katalogu, w którym byłeś ostatnio w Midnight Commanderze, zamiast tego przejdzie do katalogu, z którego uruchomiłeś program.
Komenda "Find file" szuka pliku spełniającego podane warunki, natomiast komenda "Swap panels" zamienia zawartości obu paneli.
Komenda "Panels on/off" pokazuje wyjście ostatniej komendy interpetatora poleceń. Działa ona tylko na terminalach typu Linux lub FreeBSD.
Komenda porównywania katalogów (Compare directories) (C-x d) porównuje zawartości panelu katalogowego z drugim. Możesz potem użyc Kopiuj (F5) żeby stworzyć dwa dokładnie identyczne panele. Metoda "quick" porównuje tylko i wyłącznie rozmiary plików i ich daty. Metoda "thorough" porównuje pliki bajt po bajcie. Ta metoda działa tylko wtedy kiedy komputer obsługuje wywołanie mmap(2). Metoda "size-only" zwraca uwagę tylko na rozmiar plików. Nie ma dla niej żadnego znaczenia czy plik ma inną datę lub zawartość, liczy się tylko rozmiar.
Komenda historii komend (Command history) pokazuje listę wpisanych komend. Ta, którą wybierzesz, jest kopiowana do linii poleceń. Do historii komend można mieć dostęp również przy użyciu kombinacji M-p lub M-n.
Komenda hotlisty katalogów (Directory hotlist) (C-\) pozwala na zmienianie katalogów do tych najczęściej używanych dużo szybciej.
Komenda panelu zewnętrznego (External panelize) pozwala na wykonywania programów zewnętrznych i ustawienia zawartości paneli na to co zwróciła wywołana komenda.
Komenda edycji rozszerzeń plików (Edit Extension File) pozwala na własny wybór programów, które mają być używane do wykonywania plików z podanymi rozszerzeniami. Komenda edycji pliku menu (Edit Menu File) może być używana do edytowania menu użytkownika (tego, które pojawia się po naciśnięciu kombinacji F2).
Są dwa sposoby wywoływania drzewa. Prawdziwa komenda drzewa katalogów jest dostępna z menu komend. Inną metodą jest wybranie drzewa z menu "lewego" bądź "prawego".
Żeby nie mieć zbyt dużych opóźnień Midnight Commander skanuje tylko małą ilość katalogów (tę potrzebną w danej chwili). Jeśli jakiegoś katalogu nie widać przejdź do jego katalogu nadrzędnego i naciśnij C-r (lub F2).
Możesz używać następujących klawiszy:
Generalne klawisze ruchu są akceptowane.
Enter. W drzewie katalogów, wychodzi z trybu drzewa i przechodzi znów do trybu zwykłego panelu. W podglądzie drzewa zmienia katalog w drugim panelu i zostaje w trybie podglądu drzewa w panelu aktywnym.
C-r, F2 (Rescan). Odświeża aktualny katalog. Używane jeśli drzewo nie jest już aktualne. Nie pokazuje katalogów, które już istnieją lub pokazuje te, których już nie ma.
F3 (Forget). Usuwa aktualny katalog z drzewa katalogów. Używaj tego jeśli chcesz usunąć "śmiecące" i niepotrzebne katalogi z wyświetlania. Żeby były one znów widoczne wystarczy nacisnąć F2.
F4 (Static/Dynamic). Przełącza pomiędzy dynamicznym (standardowo) i statycznym trybem nawigacji.
W trybie statycznym możesz używać strzałek do dołu i do góry do wybierania katalogu. Wszystkie zwiedzone katalogi są widoczne.
W trybie dynamicznym możesz używać strzałek w celu wybrania równorzędnego katalogu, strzałki w lewo żeby dostać się do katalogu domowego, strzałki w prawo w celu dostania się do katalogu podrzędnego. Widoczne jest tylko najbardziej aktualne drzewo katalogów. Drzewo zmienia się więc dynamicznie podczas twojego przemieszczania.
F5 (Copy). Kopiuje katalog.
F6 (RenMov). Przenosi katalog.
F7 (Mkdir). Tworzy nowy katalog poniżej aktualnego.
F8 (Delete). Kasuje katalog z systemu plików.
C-s, M-s. Szuka natępnego katalogu spełniającego podane warunki szukania. Jeśli taki nie istnieje te klawisze spowodują przemieszczenie się o jedną linię w dół.
C-h, Backspace. Kasuje ostatni znak w ciągu znaków do poszukiwania.
Jakikolwiek inny klawisz. Dodaje klawisz do ciągu znaków do szukania i przenosi do najbliższego katalogu, którego nazwa zaczyna się od tych znaków. W podglądzie drzewa musisz najpierw uaktywnić szukanie naciskając C-s. Ciąg szukający jest pokazywany w linii mini-statusu.
Następujące klawisze są dostępne tylko w drzewie katalogów. Nie działają one w poglądzie katalogów.
F1 (Help). Wywołuje podgląd pomocy i pokazuje tę sekcję.
Esc, F10. Wychodzi z drzewa. Nie zmienia katalogów.
Mysz jest obsługiwana. Podwójne kliknięcie ma znaczenie identyczne do klawisza Enter. Zobacz również sekcję Obsługa myszy.
Pole trzecie akceptuje wszystkie wyrażenia podobne do tych w egrep(1). Oznacza to, że musisz rozpoczynać znaki o specjalnym znaczeniu kombinacją "\" np. szukając "strcmp (" będziesz musiał wpisać "strcmp \(" (bez cudzysłowów oczywiście).
Możesz zacząć przeszukiwanie naciskając przycisk Ok. Podczas szukania możesz zatrzymać proces przy użyciu przycisku Stop i kontynuować po naciśnięciu Startu.
Możesz przeglądać liste znalezionych plików za pomocą strzałek do dołu i do góry. Komenda Chdir przejdzie do katalogu aktualnie wybranego. Przycisk Again zapyta się o nowe parametry do szukania (rozpocznie proces od nowa). Przycisk Quit kończy przeszukiwanie. Przycisk Panelize umieści znalezione pliki w aktywnym panelu katalogowym tak, że będziesz mógł wykonywać na nich standardowe czynności (podgląd, kopiowanie, przenoszenie, kasowanie itp.). Po spanelizowaniu wystarczy naciśnąć C-r żeby powrócić do normalnego trybu.
Możliwe jest posiadanie listy katalogów, których szukanie plików nie powinno uwzględniać (na przykład możesz chcieć ominąć przeszukiwanie CDROMu i innych podmontowanych systemów plików).
Katalogi do omijania powinny być umieszczone w zmiennej ignore_dirs w sekcji FindFile twojego pliku ~/.config/mc/ini.
Składowe katalogów powinny być oddzielone od siebie przez średniki, to jest przykład:
[FindFile] ignore_dirs=/cdrom:/nfs/wuarchive:/afs
Możesz woleć używać panelu zewnętrznego do wykonywania niektórych operacji. Szukanie pliku jest dobre tylko dla prostych zapytań. Używając panelu zewnętrznego możesz dokonywać tak skomplikowanych wyszukiwań jak tylko pragniesz.
Na przykład, jeśli chcesz aby w aktywnym panelu wyświetlone zostały wszystkie dowiązania w aktywnym katalogu, możesz użyć panelu zewnętrznego i następującej komendy:
find . -type l -printZanim komenda zakończy działanie, zawartość katalogów nie będzie już dłużej zawartością aktualnego katalogu, ale wszystkie pliki będą symbolicznymi dowiązaniami.
Jeśli chcesz wyświetlić wszystkie pliki, które ściągnąłeś ze swoich serwerów ftp, możesz użyć tej komendy awk żeby wypisać nazwę pliku z logów transferu:
awk '$9 ~! /incoming/ { print $9 }' < /var/log/xferlog
Możesz zapisać sobie często używane komendy pod jakąś nazwą, po to żeby móc ich potem używać dużo łatwiej. Robisz to po prostu wpisując komendę w linii wejściowej, a potem naciskająć przycisk Add. Potem wpisujesz nazwę, pod jaką ta komenda ma być widoczna. Następnym razem po prostu wybierasz tę komendę z listy i nie musisz już wpisywać jej ponownie.
Powoduje to przechodzenie do częściej przeglądanych katalogów znacznie szybciej. Możesz używać ciągle wartości CDPATH opisanej w sekcji Wewnętrzne przemieszczanie.
Wszystkie linie zaczynające się od #, lub puste, nie są brane pod uwagę.
Linie zaczynające się od pierwszej kolumny powinny mieć następujący format:
słowo kluczowe/wzorzec, tj. wszystko po słowie kluczowym/ dopóki nową linią nie jest wzorzec
słowami kluczowymi mogą być:
shell
regex
type
default
Inne linie powinny zaczynać się od spacji lub tabulacji i powinny mieć one następujący format:
słowo kluczowe=komenda (bez spacji przy znaku =), gdzie słowem kluczowym powinno być:
Open (Otwórz) (jeśli użytkownik naciśnie Enter lub kliknie dwukrotnie), View (Podgląd) (F3), Edit (Edytuj) (F4).
command jest jakąkolwiek jedną linią powłoki, z zastosowaniem prostego makra.
Cele są przeliczane od góry do dołu (porządek jest tu istotny). Jeśli jakiejś akcji brakuje, poszukiwanie kontynuuje się tak jakby wcześniej nie nastąpiła żadna zgodność (tj. jeśli zgadza się z wzorcem pierwszym i trzecim i brakuje w pierwszym akcji View, to naciskając F3 użyta będzie akcja z trzeciego wzorca). Opcja default powinna wychwycić wszystkie możliwe akcje.
Format pliku z menu użytkownika jest bardzo prosty. Linie zaczynające się od czegokolwiek innego niż spacja lub tabulacja, są traktowane jako wtyczki do menu (aby móc używać ich potem jako gorących klawiszy, dobrze jest aby pierwszy znak był literą). Wszystkie linie zaczynające od spacji lub tabulacji, są komendami, które mają być wykonane jeśli wtyczka zostanie wybrana.
Kiedy opcja zostaje wybrana, wszystkie komendy należące do tej opcji kopiowane są do pliku w katalogu tymczasowym (najczęściej do /usr/tmp), a potem plik jest wykonywany. Pozwala to użytkownikowi wkładać normalne konstrukcje powłoki do konstrukcji kodu wykonywanego. Po więcej informacji zobacz, używania makr.
To jest przykładowy plik mc.menu:
A Wyrzuć aktualny plik.
od -c %f
B Stwórz raport o błędzie i wyślij do roota.
I=`mktemp ${MC_TMPDIR:-/tmp}/mail.XXXXXX` || exit 1
vi $I
mail -s "Błąd Midnight Commandera" root < $I
rm -f $I
M Przeczytaj pocztę.
emacs -f rmail
N Przeczytaj grupę dyskucyjną.
emacs -f gnus
J Skopiuj rekursywnie cały aktualny katalog.
tar cf - . | (cd %D && tar xvpf -)
= f *.tar.gz | f *.tgz & t n
X Zdekompresuj skompresowany plik tar.
tar xzvf %f
Standardowe warunki
Każda opcja może być opatrzona w warunki. Warunek musi zaczynać się od pierwszej kolumny i od znaku '='. Jeśli warunek jest prawdziwy, opcja stanie się opcją domyślną.
Składnia warunku: = <warunek>
lub: = <warunek> | <warunek> ...
lub: = <warunek> & <warunek> ...
Warunek jest jednym z następujących:
f <wzorzec> aktualny plik zgodny z wzorcem?
F <wzorzec> plik w drugim panelu zgodny z wzorcem?
d <wzorzec> aktualny katalog spełniający wzorzec?
D <wzorzec> katalog w drugim panelu spełniający wzorzec?
t <typ> aktualny pliku typu typ?
T <typ> plik w drugim panelu typu typ?
! <warunek> zaprzeczenie warunku
Wzorzec jest normalnym wzorcem powłoki lub wyrażeniem, podobnym do wzorca powłoki. Możesz zmienić globalne ustawienia wzorców powłoki pisząc "shell_patterns=x" w pierwszej linii menu użytkownika (x jest równe 0 lub 1).
Typ jest jednym lub więcej z podanych znaków: n nie katalog r zwykły plik d katalog l dowiązanie c specjalny znak b specjalny blok f fifo s gniazdo x wykonywalny t zaznaczony
Na przykład 'rlf' oznacza zwykły plik, dowiązanie lub fifo. Typ 't' jest trochę odmienny ponieważ dotyczy panelu a nie pliku. Warunek '=t t' jest prawdziwy jeśli są jakieś zaznaczone pliki w aktywnym panelu, a fałszywy jeśli nie ma.
Jeśli warunek rozpoczyna się od '=?' zamiast '=' droga przechodzenia przez warunki będzie pokazywana za każdym razem kiedy warunek będzie obliczany [przydatne do wyszukiwania błędów - przyp. tłumacza].
Warunki są obliczane od lewej do prawej. Oznacza to, że
= f *.tar.gz | f *.tgz & t n
jest liczone tak samo jak
( (f *.tar.gz) | (f *.tgz) ) & (t n)
To jest prosty przykład zastosowania tych warunków:
= f *.tar.gz | f *.tgz & t n
L Listuje zawartość skompresowanego archiwum tar
gzip -cd %f | tar xvf -
Warunki dodania
Jeśli warunek rozpoczyna się od znaku '+' (lub '+?') zamiast od '=' (lub '=?') jest to warunek dodania. Jeśli warunek jest prawdziwy, opcja menu będzie dołączona do menu. Jeśli nie jest prawdziwy, nie będzie ona w nim zawarty.
Możesz łączyć ze sobą standardowe i dodane warunki zaczynając warunek od kombinacji '+=' lub '=+' (lub '+=?' lub '=+?' jeśli chcesz zobaczyć trasę błędów). Jeśli chcesz użyć różnych warunków, dodanego i standardowego, możesz poprzedzić wpis menu dwoma wierszami warunkowymi. Jednym zaczynającym się od znaku '+', a drugim od '='.
Wszelkie komentarze rozpoczynają się od znaku '#'.
Komenda Configuration włącza okno dialogowe, z którego możesz zmienić większość ustawień Midnight Commandera.
Menu Layout pozwala na zmianę wielu ustawień, które mają znaczący wpływ na to jak MC będzie wyglądał na ekranie.
Menu Confirmation włącza okno dialogowe, w którym możesz ustawić przy wykonaniu których operacji chcesz być pytany o potwierdzenie.
Menu Display bits pozwala określić jakiego typu znaki twój terminal jest w stanie wyświetlić.
Menu Learn Keys pokazuje okno dialogowe, w którym możesz poznać które klawisze nie działają i w razie problemów naprawić to.
Menu Virtual FS pokazuje okno, w którym możesz zmienić niektóre ustawienia dotyczące systemów VFS.
Komenda Save Setup zachowuje wszystkie ustawienia z menu Lewego, Prawego i Opcji.
Opcje panelu
Show Backup Files. Standardowo Midnight Commander nie wyświetla plików kończących się znakiem '~' (tak jak komenda ls -B w wersji GNU).
Show Hidden Files. Standardowo Midnight Commander wyświetla wszystkie pliki zaczynające się od kropki (tak jak ls -a).
Mark moves down. Standardowo kiedy zaznaczasz plik (zarówno przy klawisze Insert) linia wyboru przenosi się o jedno w dół.
Drop down menus. Kiedy ta opcja jest włączona, kiedy naciskasz klawisz F9 menu będzie aktywowane, w przeciwnym wypadku zostaniesz tylko przeniosiony do tytułów w tym menu i będziesz musiał wybrać opcję ręcznie przy użyciu strzałek bądź też przy użyciu pierwszej litery z nazwy konkretnego menu.
Mix all files. Jeśli ta opcja jest włączona, wszystkie pliki i katalogi są pomieszane razem. Jeśli zaś jest wyłączona, katalogi (i dowiązania do nich), są listowane na początku a pozostałe pliki dopiero za nimi.
Fast directory reload. Standardowo ta opcja jest wyłączona. Jeśli ją włączysz Midnight Commander będzie używał triku do sprawdzenia czy zawartość katalogu się zmieniła. Trik polega na tym, że sprawdza się i-węzeł katalogu i jeśli się on zmienił to katalog jest ładowany na nowo. Oznacza to przeładowywanie zawartości panelu tylko wtedy, kiedy tworzysz lub kasujesz pliki. Jeśli robisz inne zmiany (rozmiaru, właściciela, uprawnień, grupy itp.) będziesz musiał ręcznie przeładować widok (np. używając kombinacji klawiszy C-r).
Zatrzymaj po uruchomieniu
Po wykonaniu komendy, Midnight Commander może zrobić pauzę, po to abyś mógł spokojnie przejrzeć wyjście ostatniej komendy. Są trzy możliwe wartości dla tej zmiennej:
Inne opcje
Operacje weryfikacji (Verbose operation). Przełącza czy podczas kopiowania, kasowania, przenoszenia plików ma być pokazywane okno dialogowe pokazujące stopień zaawansowania. Jeśli masz powolny terminal, możesz chcieć wyłączyć weryfikację. Jest to wykonywane automatycznie za ciebie jeśli twój terminal jest wolniejszy niż 9600 bps.
Zliczaj wszystko (Compute totals). Jeśli ta opcja jest włączona, Midnight Commander zlicza wszytkie bajty plików, które są przeznaczone do kopiowania, przenoszenia, kasowania. Spowoduje to wyświetlanie dużo bardziej zaawansowanego wskaźnika postępu w zamian zmiejszając trochę prędkość. Ta opcja nie ma żadnego znaczenia jeśli opcja Verbose operation jest wyłączona.
Wzorce powłoki (Shell patterns). Standardowo komendy zaznacz (Select), odznacz (Unselect), i filtruj (Filter) będą używać wyrażeń takich samych jak powłoka. Oznacza to, że gwiazdka oznacza zero lub więcej znaków, znak zapytania dokładnie jeden znak, a każdy inny znak sam siebie. Jeśli ta opcja jest wyłączona, stosowane są te, których używa w komenda ed(1).
Auto Save Setup. Jeśli ta opcja jest włączona, kiedy wychodzisz z Midnight Commandera konfiguracja MC zostanie zachowana automatycznie (bez pytania) do pliku ~/.config/mc/ini.
Auto menus. Jeśli ta opcja jest włączona, menu użytkownika będzie włączone na starcie. Użyteczne do budowania menu dla nie unixowców.
Używaj wewnętrznego edytora (Use internal editor). Jeśli ta opcja jest włączona, do edycji plików używany jest wbudowany edytor plików. Jeśli ta opcja jest wyłączona, używany będzie edytor wybrany w zmiennej EDITOR. Jeśli żaden edytor nie został wybrany, używany będzie vi(1). Zobacz sekcję Wewnętrzny edytor plików.
Używaj wewnętrznego podglądu (Use internal viewer). Jeśli ta opcja jest włączona, wbudowany podgląd pliku jest używany do oglądania pliku. Jeśli ta opcja jest wyłączona, używany jest podgląd wybrany w zmiennej PAGER. Jeśli żaden podgląd nie został wybrany, wywoływana jest komenda view. Zobacz sekcję Wbudowany podgląd plików.
Dokańczanie: pokaż wszystkie (Complete: show all). Standardowo Midnight Commander pokazuje wszystkie możliwe dokończenia jeśli jest ich więcej, kiedy naciśniesz drugi raz klawisz M-Tab, za pierwszym razem, po prostu dokańcza to na ile można i wydaje krótki dźwięk. Jeśli chcesz widzieć wszystkie możliwości po pierwszym naciśnięciu M-Tab włącz tę opcję.
Obrotowy myślnik (Rotating dash). Jeśli ta opcja jest włączona, Midnight Commander będzie pokazywał obracający się myślnik w lewym górnym rogu, jeśli będzie akurat w trakcie wykonywania jakiegoś procesu.
Lynx-like motion. Jeśli ta opcja jest włączona, możesz używać strzałek przemieszczenia żeby automatycznie zmieniać katalog jeśli aktualnie wybrany katalog jest podkatalogiem, a linia poleceń jest pusta. Standardowo ta opcja jest wyłączona.
Dowiązania podążające cd (Cd follows links). Ta opcja, jeśli jest włączona, zmusza Midnight Commandera żeby podążał za łańcuchem katalogów przy zmienianiu go w panelu czy za pomocą komendy cd. To jest standardowe zachowanie basha. Jeśli jest wyłączona, Midnight Commander podąża za prawdziwą strukturą katalogów, więc cd .. jeśli wszedłeś do katalogu poprzez dowiązanie, przeniesie cię do prawdziwego katalogu na dysku, a nie tam gdzie wskazywało dowiązanie.
Bezpieczne kasowanie (Safe delete). Jeśli ta opcja jest włączona, nieumyślne kasowanie plików stanie się dużo trudniejsze. Standardowy wybór w linii potwierdzenia zmienia się z "Yes" na "No". Standardowo ta opcja jest wyłączona.
Reszta powierzchni ekranu jest używana przez dwa panele katalogowe. Możesz wybrać nawet czy panele mają być ułożone poziomo czy pionowo. Kolejną możliwością jest zmiana ich standardowej szerokości (bądź wysokości). Jest ona standardowo równa, ale można to zmienić.
Standardowo cała zawartość panelu katalogowego jest wyświetlana tą samą barwą, ale możesz zmienić to tak aby uprawnienia i typy plików były wyświetlane specjalnym podświetlonym kolorem. Jeśli podświetlanie uprawnień jest włączone, część pól (ta z uprawnieniami i typami plików) będzie podświetlona przy użyciu koloru wybranego jako selected. Jeśli podświetlanie jest włączone, pliki są kolorowane w zależnośći od swojego typu (np. katalogi, pliki typu core, wykonywalne, ...).
Jeśli opcja Show Mini-Status jest włączona, jeden wiersz informacji statusowych na temat aktualnie wybranej rzeczy w panelu, będzie pokazany na dole panelu.
Zobacz sekcję Polskie znaki, po więcej szczegółów na temat ich używania w Midnight Commanderze.
Przemieszczać się możesz za pomocą klawisza Tab, za pomocą klawiszy ruchu edytora vi ('h' lewo, 'j' dół, 'k' góra i 'l' prawo) i po tym jak już raz naciśniesz daną strzałkę (zaznaczy się ona na OK), za ich pomocą również.
Klawisze testujesz po prostu naciskając każdy z nich. Jak tylko naciśniesz klawisz i pracuje on zupełnie poprawnie, obok nazwy klawisza powinno pojawić się OK. Kiedy klawisz jest już sprawdzony, zaczyna pracować normalnie (np. F1 wciśnięty po raz pierwszy po prostu pokaże, że ten klawisz działa, ale naciśnięty po raz drugi pokaże pomoc). Taka sama sytuacja powtarza się przy strzałkach. Klawisz Tab powinien pracować zawsze.
Jeśli niektóre klawisze nie pracują poprawnie, nie zobaczysz OK obok ich nazwy po naciśnięciu ich. Możesz chcieć je naprawić. Robisz to najeżdżając na odpowiedni przycisk dla tego klawisza i naciskając Enter. Pokaże się wtedy czerwona wiadomość i zostaniesz poproszony o podanie odpowiedniego klawisza. Jeśli chcesz zrezygnować, po prostu naciśnij Esc i poczekaj do czasu kiedy wiadomość zniknie. W przeciwnym wypadku wciśnij klawisz, który sobie życzysz i również poczekaj na zniknięcie okna.
Kiedy skończysz już ze wszystkimi klawiszami, możesz nacisnąć Save żeby zachować zmiany do pliku ~/.config/mc/ini do sekcji [terminal:TERM] (gdzie TERM jest nazwą twojego aktualnego terminala) lub po prostu odrzucić je.
Niemniej jednak, żeby mieć dostęp do zawartości skompresowanego pliku (np. skompresowanego pliku tar) Midnight Commander musi stworzyć tymczasowy nieskompresowany plik na twoim dysku.
Dopiero kiedy informacje w pamięci i tymczasowe pliki na dysku są zgodne z zasobami, możesz chcieć zmienić parametry informacji znajdujących się w buforze podręcznym po to, żeby zmniejszyć obciążenie dysku do mninimum albo do zmaksymalizowania prędkości dostępu do najczęściej używanych systemów plików.
System plików tar jest całkiem inteligentny jeśli chodzi o przechowywanie plików: po prostu ściąga wejścia do katalogów i kiedy chcemy więcej szczegółów o nim to system je dla nas ściąga.
W rzeczywistości jednak, pliki tar najczęściej trzymane są jako skompresowane i jako iż natura tych plików nie pozwala na oglądanie ich bez dekompresji (nie ma tam widocznych od razu wejść do katalogów), system plików musi być najpierw zdekompresowany na dysk do pliku tymczasowego i dopiero potem MC ma do niego dostęp taki jak do normalnego pliku typu tar.
Teraz, kiedy tak kochamy odwiedzać różne pliki i zwiedzać systemy plików typu tar na całym dysku, jest całkiem prawdopodobne, że wyjdziesz z takiego pliku, a po krótkim czasie będziesz chciał wejdść do niego spowrotem. Ponieważ dekompresja jest powolna, Midnight Commander będzie robił kopie plików w pamięci na określony czas, po upływie którego pliki zostaną skasowane a miejsce zajmowane przez nie zwolnione. Standardowo ten czas ustawiony jest na jedną minutę.
System plików FTP trzyma listę katalogów z odwiedzanego przez nas serwera w buforze podręcznym. Jego ważność konfigurowana jest za pomocą opcji ftpfsdirectorycachetimeout. Mała wartość dla tej opcji może spowolnić wszystkie operacje na systemach ftp ponieważ każda operacja będzie wymagać kolejnych zapytań do serwera.
Ponadto możesz zdefiniować serwer proxy dla transferów ftp i skonfigurować Midnight Commandera tak, aby zawsze go używał. Zobacz sekcję System plików FTP (FTP File System) po więcej szczegółów.
Komenda Save Setup tworzy plik ~/.config/mc/ini zachowując aktualne ustawienia lewego, prawego menu, jak również menu opcji.
Jeśli właczysz opcję auto save setup, MC zawsze będzie zachowywał standardowe ustawienie podczas wychodzenia.
Istnieją również ustawienia, które nie mogą być zmienione z poziomu menu. Dla tych ustawień musisz wyedytować swój plik konfiguracyjny za pomocą twojego ulubionego edytora. Zobacz sekcję Specjalne ustawienia po więcej informacji.
Jeśli naciśniesz Enter na pliku, który nie jest wykonywalny, Midnight Commander sprawdzi rozszerzenie pliku i porówna je z rozszerzeniami wybranymi w pliku rozszerzeń (Extensions File). Jeśli jakaś pozycja się zgadza, wykonywana jest komenda (raczej bardziej rozszerzone makro) powiązana z tym rozszerzeniem.
Tylda Znak tyldy (~) jest zawsze równoznaczny z wpisaniem nazwy katalogu domowego. Jeśli po znaku tyldy dodasz jakiś login użytkownika, zostanie on zastąpiony przez katalog domowy wybranego użytkownika.
Na przykład, ~guest jest katalogiem domowym użytkownika guest, podczas kiedy ~/guest jest katalogiem guest w twoim katalogu domowym.
Poprzedni katalog (Previous directory) Możesz przeskakiwać do katalogu, w którym byłeś poprzednio, używając specjalnej nazwy katalogu '-' tak jak: cd -
katalogi CDPATH Jeśli katalog wybrany do przejścia nie jest w naszym aktualnym katalogu, to Midnight Commander używa ścieżki w zmiennej CDPATH do szukania w jakimkolwiek z wymienionych tam katalogów.
Na przykład, możesz ustawić swoją zmienną CDPATH na katalogi ~/src:/usr/src, pozwalając na zmianę katalogów na jakikolwiek inny wewnątrz ~/src i /usr/src, z miejsca w którym jesteś (np. cd linux przeniesie cię do katalogu /usr/src/linux).
Kiedy używamy menu użytkownika, wykonujemy plik o znajomym rozszerzeniu, lub wykonujemy komendę z linii poleceń, możemy użyć kilku bardzo prostych makr.
Są to:
%f
%d
%F
%D
%t
%T
%u i %U
%s i %S
%cd
%view
%%
%{jakiś tekst}
Jeśli powłoka w tle jest włączona do komplilacji, Midnight Commander będzie sobie tworzył kopie twojej powłoki (tej zdefiniowanej w zmiennej SHELL, a jeśli nie ma, to będzie czerpał bezpośrednio z pliku /etc/passwd) i odpalał pseudo terminal, zamiast wywoływać nową powłokę za każdym razem kiedy wywołujesz komendę, komenda będzie przekazana powłoce w tle, jak tylko ją napiszesz. To pozwala ci na zmianę wielu zmiennych, używanie funkcji powłoki i zdefiniowanych aliasów, które są ważne dopóki nie wyjdziesz z Midnight Commandera.
Jeśli używasz basha możesz wybrać startowe komendy twojej powłoki w tle w pliku ~/.local/share/mc/bashrc, a ustawienia klawiatury w ~/.local/share/mc/inputrc. Użytkownicy tcsh mogą wstawiać komendy startowe do pliku ~/.local/share/mc/tcshrc.
Jeśli kod powłoki w tle jest użyty, możesz zawiesić aplikację w dowolnej chwili po prostu naciskając kombinację C-o i przeskakując spowrotem do Midnight Commandera, jeśli zawiesisz jakąś aplikację nie będziesz mógł używać innych zewnętrznych komend zanim nie wyjdziesz z aplikacji, którą przerwałeś.
Extra dodatkiem do używania powłoki w tle jest to, że zachęta widoczna w Midnight Commanderze jest tą samą, którą aktualnie używasz w powłoce.
Zobacz sekcję Opcje po więcej informacji na temat tego, jak możesz kontrolować powłokę w tle.
Okno Chmod ma dwie części - Uprawnienia (Permissions) i Plik (File)
W sekcji Plik wyświetlana jest nazwa pliku lub katalogu i jego uprawnienia w formie liczbowej jak również właściciel i grupa.
W sekcji Uprawnienia jest kilka przycisków, z których każdy odpowiada za odpowiednie uprawnienie do pliku. Podczas zmieniania atrybutów, widzisz jak zmienia się wartość liczbowa w oknie Plik.
Do poruszania pomiędzy okienkami (przyciskami i polami do zaznaczania) używaj strzałek lub klawisza tab. Aby zmienić pola lub wcisnąć przycisk używaj klawisza spacji. Możesz również używać "gorących liter" aby go wybrać (są one podświetlonymi literami na przyciskach).
Aby uaktywnić wprowadzone zmiany wciśnij Enter.
Kiedy pracujesz z grupą plików, lub katalogów, możesz kliknąć na bit, który chcesz wybrać lub wyczyścić. Kiedy już wybrałeś bity, które chcesz zmienić, możesz wcisnąć jeden z przycisków aktywujących (Set marked lub Clear marked).
I w końcu, aby wprowadzić dokładnie takie zmiany jak wybrałeś, użyj przycisku [Set all], który zadziała na wszystkich wybranych plikach.
[Marked all] włącza tylko zaznaczone atrybuty do wybranych plików.
[Set marked] włącza zaznaczone bity w atrybutach wszystkich wybranych plików.
[Clean marked] czyści zaznaczone bity z atrybutów zaznaczonych plików.
[Set] ustawia atrybuty jednego pliku.
[Cancel] unieważnia komendę chmod.
Są dwa przyciski na dole okna dialogowego. Naciskając przycisk Skip ominiemy resztę aktualnie "ruszanego" pliku. Naciskając przycisk Abort zatrzymamy całą operację, pominiemy resztę plików.
Są trzy inne okna dialogowe, które mogą się włączyć podczas operacji na plikach.
Okno błędów informuje nas o błędach zaistniałych podczas operacji na pliku. Są w nim trzy możliwości wyboru. Przycisk Skip mówi żeby pominąć wybrany plik, przycisk Abort żeby przerwać całą operacją, a Retry aby ponowić próbę (np. kiedy usunąłeś problem korzystając z innego terminala).
Okno zastępowania jest pokazywane kiedy próbujesz przenieść lub przekopiować plik, a taki już w miejscu docelowym istnieje. Okno pokazuje daty i wielkości obu plików. Naciśnij przycisk Yes aby nadpisać (zastąpić) stary plik nowym, No aby pominąć ten plik, alL aby zastąpić wszystkie pliki, nonE aby nigdy nie zastępować i Update aby zastąpić ale tylko wtedy kiedy plik źródłowy jest nowszy niż docelowy. Całą operację możesz przerwać naciskając przycisk Abort.
Okno rekursywnego kasowania jest pokazywane kiedy próbujesz skasować katalog, który nie jest pusty. Naciśnij przycisk Yes aby skasować katalog rekursywnie, No aby pominąć katalog, alL aby skasować wszystkie katalogi rekursywnie i nonE aby pominąć wszystkie katalogi, które nie są puste. Możesz przerwać całą opecją naciskając przycisk Abort. Jeśli wybrałeś przycisk Yes lub alL będziesz zapytany o potwierdzenie. Wybierz "yes" tylko jeśli jesteś pewien, że chcesz skasować wszystko rekursywnie.
Jeśli zaznaczyłeś pliki, i wykonujesz operacje tylko na nich, to jeśli operacja się udała zostaną one odznaczone, te, na których operacja nie przebiegła całkowicie pomyślnie, pozostaną zaznaczone.
Są jeszcze inne opcje, które możesz ustawić:
Opcja Follow links mówi czy dowiązania i dowiązania twarde w katalogu źródłowym powinny być przenoszone jako dowiązania czy też powinna być przegrywana ich zawartość (plik, na który wskazują).
Opcja Dive into subdirs ... mówi co program ma robić, kiedy kopiuje się katalog, a taki już istnieje. Standardowo kopiuje się pliki do wewnątrz już istniejącego katalogu (dodaje), po włączeniu tej opcji kopiuje się katalog źródłowy do wnętrza tego katalogu. Może przykład pomoże:
Chcesz przekopiować zawartość katalogu foo do /bla/foo, które już istnieje. Normalnie (Dive nie jest włączone), mc skopiuje to dokładnie do /bla/foo. Po włączeniu tej opcji zawartość zostanie skopiowana do /bla/foo/foo ponieważ ten katalog już istnieje.
Opcja Preserve attributes mówi czy zachowywać oryginalne atrybuty pliku, czasy i jeśli jesteś rootem to nawet numery UID i GID. Jeśli ta opcja jest wyłączona używana jest aktualna wartość zmiennej umask.
Use shell patterns on
Jeśli opcja obsługi wzorców powłoki jest włączona, możesz używać znaków '*' i '?' w maskach źródłowych. Działają one tak jak w powłoce. W masce docelowej możesz używać tylko '*' i '\<cyfra>'. Pierwsza maska '*' w nazwie docelowej odnosi sie do pierwszej gwiazdki w masce źródłowej, druga do drugiej itd. Joker '\1' odnosi się do pierwszego jokera w masce źródłowej, '\2' odnosi się do drugiego i tak dalej aż do '\9'. Joker '\0' oznacza pełną nazwę pliku źródłowego.
Dwa przykłady:
Jeśli maska źródłowa jest "*.tar.gz", a miejscem docelowym jest "/bla/*.tgz" i plikiem, który ma zostać przekopiowany jest "foo.tar.gz", to kopią będzie "foo.tgz" w katalogu "/bla".
Załóżmy, że chcesz zaminieć miejscami nazwę i rozszerzenie pliku, tak, że plik "plik.c" ma być zmieniony na "c.plik" itp. Maska źródłowa powinna być następująca: "*.*", natomiast docelowa: "\2.\1".
Use shell patterns off
Kiedy wzorce powłoki są wyłączone, MC nie dokonuje automatycznego grupowania plików. Musisz użyć wyrażenia'\(...\)' w masce źródłowej aby zasygnalizować istnienie jokerów w masce docelowej. Jest to trochę łatwiejsze, ale też wymaga aby trochę się napisać. Z drugiej jednak strony, makra są bardzo podobne tych używanych kiedy wzorce powłoki są włączone.
Dwa przykłady:
Jeśli maską źródłową jest "^\(.*\)\.tar\.gz$", docelową jest "/bla/*.tgz" i plikiem do przekopiowania jest "foo.tar.gz", kopią będzie "/bla/foo.tgz".
Załóżmy, że chemy zamienić miejscami nazwę i rozszerzenia, tak, że plik "plik.c" będzie się nazywał "c.plik" itp. Maską źródłową powinno być "^\(.*\)\.\(.*\)$", a docelową "\2.\1".
Konwersje nazwy (Case Conversions)
Możesz również zmieniać nazwy plików. Jeśli użyjesz '\u' lub '\l' w masce docelowej, następny znak będzie przekonwertowany na duży lub mały, zależnie od podanej opcji.
Jeśli użyjesz '\U' lub '\L' w masce docelowej, następne znaki będą zmieniane na małe lub duże (zależnie od opcji), aż do napotkania znaku '\E' lub następnych '\U', '\L' bądź też końca linii.
Konwersje '\u' i '\l' mają wyższy priorytet niż '\U' i '\L'.
Na przykład, jeśli maską źródłową jest '*' (shell patterns on) lub '^\(.*\)$' (shell patterns off) i maską docelową jest '\L\u*', nazwa pliku będzie miała pierwszą literę dużą, ale pozostałe już małe, niezależnie od obecnej nazwy.
Możesz również używać '\' aby "podkreślić" znak. Na przykład, '\\' jest backsleshem, a '\*' jest gwiazdką.
Podgląd plików będzie próbował użyć najlepszej metody zalecanej przez system lub rozszerzenie pliku. Wbudowany podgląd plików będzie interpretował wiele ciągów znaków, i włączał podkreślenie lub pogrubienie, powodując tym samym dużo przyjemniejszy wygląd plików.
Kiedy jesteś w trybie hex, funkcja szukania akceptuje tekst w cudzysłowach równie dobrze jak wartości szesnastkowe.
Możesz mieszać ciągi znaków ze stałymi tak jak: "Ciąg" 0xFE 0xBB "więcej tekstu". Ciąg pomiędzy stałymi i cudzysłowami jest po prostu ignorowany.
Kilka wewnętrznych szczegółów na temat podglądu: Na systemach, które używają wywołania systemowego mmap(2), program mapuje pliki zamiast je ładować; jeśli system nie obsługuje mmap(2) lub plik pasuje do któregoś z wybranych filtrów, podgląd użyje jego rozszerzalnych buforów, dzięki temu ładując tylko te części, do których musisz mieć aktualnie dostęp (dotyczy również plików skompresowanych).
Tu jest lista akcji powiązanych z każdym klawiszem, który Midnight Commander obsługuje w wewnętrznym poglądzie.
F1 Wywołuje wbudowaną przeglądarkę pomocy.
F2 Przełącza tryb zawijania.
F4 Przełącza tryb wyświetlania.
F5 Idź do linii. Zostaniesz zapytany o numer linii i zostanie ona wyświetlona na ekranie twojego monitora.
F6, /. Szukaj wyrażeń w dalszej części.
?, Wsteczne wyszukiwanie wyrażenia.
F7 Normalne wyszukiwaniebie hex.
C-s. Zaczyna normalne szukanie jeśli nie było żadnego wcześniej, w przeciwnym razie szuka następnego wystąpienia.
C-r. Zaczyna szukanie wsteczne jeśli jeszcze żadnego nie było, w przeciwnym razie szuka następnego wystąpienia.
n. Szuka następnego wystąpienia.
F8 Przełącza tryby Raw i Parsed. Pokaże to plik w postaci takiej w jakiej został znaleziony na dysku, lub jeśli został wybrany jakiś filtr, bądź też plik spełnia wymagania w pliku mc.ext, wyświetlane jest to co przekazuje filtr. Aktualne ustawienie jest zawsze przeciwne niż to napisane na przycisku, przycisk wskazuje zawsze to co się stanie po jego naciśnięciu.
F9 Przełącza pomiędzy trybami format i unformat. Kiedy tryb formatu jest włączony podgląd będzie interpretował niektóre sentencje i pokazywał tekst pogrubiony i podkreślony innymi kolorami. Wynika z tego, że przycisk wskazuje co innego niż jest aktualnie (patrz wyżej).
F10, Esc. Wychodzi z wbudowanego podglądu.
Page Down, space, C-v. Przewija jedną stronę naprzód.
Page Up, M-v, C-b, backspace. Przewija jedną stronę wstecz.
strzałka w dół. Przewija jedną linię naprzód.
strzałka w górę. Przewija jedną linię wstecz.
C-l. Odświeża ekran.
C-f. Przeskakuje do następnego pliku.
C-b. Przeskakuje do poprzedniego pliku.
M-r. Przełącza linijkę.
Możliwe jest poinstruowanie podglądu pliku jak ma wyświetlać plik, zobacz sekcję Edycja pliku rozszerzeń.
Opcje, które aktualnie posiada to: kopiowanie, przenoszenie, kasowanie, wycinanie i wklejanie bloków; klawisz dla klawisza undo; rozciągane menu; wklejanie plików; definiowanie makr; szukanie i zastępowanie wyrażeń regularnych; strzałki z Shiftem zaznaczające teksty w stylu MSW-MAC (tylko dla konsoli typu Linux); przełączanie trybu wstawiania-zastępowania; opcja pozwalająca na "przerzucenie" bloku tekstu przez komendę powłoki jak na przykład indent.
Edytor jest bardzo prosty w użyciu i nie wymaga żadnego przygotowania. Aby zobaczyć jakie są klawisze po prostu obejrzyj odpowiednie menu rozwijalne. Inne klawisze to: przemieszczanie z Shiftem zaznaczające tekst. Ctrl-Ins kopiuje do pliku mcedit.clip a Shift-Ins wkleja z pliku mcedit.clip. Shift-Del Wycina do mcedit.clip, a Ctrl-Del kasuje zaznaczony tekst. Klawisze dokończenia również dają Enter z automatycznym wcięciem. Podświetlanie myszą również działa, i możesz je przesłonić i spowodować normalne zaznaczanie tekstu (takie jak obsługuje terminal) po prostu trzymając klawisz Shift.
Aby zdefiniować makro, naciśnij Ctrl-R i potem naciśnij klawisze, które chcesz aby były wykonywane. Naciśnij ponownie Ctrl-R kiedy skończysz. Możesz również przyporządkować makro do dowolnego klawisza jaki chcesz naciskając ten klawisz. Makro jest wykonywane kiedy naciśniesz Ctrl-A i przyporządkowany klawisz. Makro jest wykonywane również jeśli naciśniesz klawisz Meta, Ctrl, lub Esc i wybrany klawisz, jednak tylko jeśli ten klawisz nie jest używane przez inne funkcje. Raz zdefiniowane, makro wędruje sobie do pliku ~/.local/share/mc/mcedit/mcedit.macros w twoim katalogu domowym. Możesz skasować makro kasując odpowiednią linię z tego pliku.
F19 sformatuje format C jeśli jest podświetlony. Żeby to działało, stwórz wykonywalny plik ~/.local/share/mc/mcedit/edit.indent.rc w twoim katalogu domowym zawierający poniższe:
#!/bin/sh /usr/bin/indent -kr -pcs ~/.cache/mc/mcedit/mcedit.block>& /dev/null cat /dev/null > ~/.cache/mc/mcedit/cooledit.error
Edytor wyświetla również znaki nieamerykańskie (160+). Kiedy edytujesz plik binarny, powinieneś ustawić opcję display bits do 7 bitów w menu opcji, aby utrzymać przejrzystość odstępów między znakami.
Zobacz sekcję Polskie znaki, aby poznać szczegóły na temat używania polskich znaków w Midnight Commanderze.
Pozwól Midnight Commanderowi pisać za ciebie.
Spróbuj użyć dokończenia na tekście przed aktualną pozycją. MC próbuje dokończyć tekst jako zmienną (jeśli tekst zaczyna się od znaku $), nazwę użytkownika (jeśli tekst zaczyna się od znaku ~), nazwę hosta (jeśli tekst zaczyna się od znaku @) lub komendę (jeśli jesteś w linii komend w pozycji gdzie możesz wpisać jakąś komendę, możliwe dokończenia będą zawierać również zarezerwowane słowa i wbudowane komendy powłoki). Jeśli żaden z powyższych warunków nie jest spełniony, próbuje się dokańczać nazwę pliku.
Nazwa pliku, nazwa użytkownika i hosta, pracuje we wszystkich liniach wejścia, dokańczanie komend pracuje tylko w wybranych. Jeśli dokańczanie jest rozbudowane (jest więcej różnych możliwości), MC wyda krótki dźwięk, a następna akcja będzie zależeć od wartości zmiennej Complete: show all w menu konfiguracja. Jeśli jest ona włączona, zostanie wyświetlona lista wszystkich możliwych nazw. Właściwą nazwę możesz wybrać za pomocą strzałek a potem naciskając klawisz Enter na właściwej pozycji. Możesz także nacisnąć pierwsze litery, którymi różnią się możliwości aby odrzucić tak dużą część dokończeń jak to tylko możliwe. Jeśli naciśniesz znowu M-Tab, pokazane zostaną tylko te pozycje, które zaczynają się od kolejnych podanych liter. Kiedy nie maja już więcej możliwości, okno znika, ale możesz je wcześniej schować używając klawiszy anulujących: Esc, F10 oraz strzałek w lewo i prawo. Jeśli Complete: show all jest wyłączone, okno z listą włącza się dopiero wtedy, kiedy naciskasz M-Tab po raz drugi. Za pierwszym razem MC wydaje tylko krótki dźwięk.
Aktualnie Midnight Commander jest wyposażony w niektóre wirtualne systemy plików (VFS): lokalny system plików, używany do dostępu do typowych systemów plików Unixowych; ftpfs używanego do manipulowania plikami na zdalnych systemach na poprzez protokół FTP; tarfs używany do manipulania plikami w systemach tar i w skompresowanych systemach tar; undelfs, używany do odzyskiwania skasowanych plików na systemach typu ext2 (standardowy system pracy systemu Linux), fish (do manipulowania plikami poprzez połączenia powłok takich jak rsh czy ssh) i w końcu system mcfs (system plików Midnight Commandera), oparty o sieć.
Kod VFS potrafi interpretować poprawnie wszystkie nazwy ścieżek i przekazuje je do właściwego systemu plików. Format używany dla każdego z systemów plików jest opisany w swojej oddzielnej sekcji.
ftp://[!][użytkownik[:hasło]@]komputer[:port][zdalny katalog]
Parametry użytkownik, port i zdalny katalog są opcjonalne. Jeśli wybierzesz element użytkownik Midnight Commander spróbuje zalogować się na zdalnym komputerze jako zadany użytkownik, w przeciwnym razie użyje twojego loginu. Opcjonalne jest również hasło, jeśli jest obecne zostanie użyte do nawiązania połączenia. To użycie nie jest zalecane (tak samo jak trzymanie tego w twojej hotliście, dopóki nie ustawisz odpowiednich uprawnień, aby nikt niepowołany nie miał do tego dostępu).
Przykłady:
ftp://ftp.nuclecu.unam.mx/linux/local
ftp://tsx-11.mit.edu/pub/linux/packages
ftp://!behind.firewall.edu/pub
ftp://guest@remote-host.com:40/pub
ftp://miguel:xxx@server/pub
Aby połączyć się z serwerem znajdującym się za firewallem, będziesz musiał użyc przedrostka ftp://! aby wymusić na Midnight Commanderze używanie serwera proxy do transferu danch. Serwer proxy definiuje się w oknie dialogowym wirtualnego systemu plików.
Inną możliwością jest ustawienie opcji Always use ftp proxy w oknie konfiguracyjnym wirtualnego systemu plików. Skonfiguruje to program tak, aby zawsze używał serwera proxy. Jeśli ta zmienna jest ustawiona, program będzie robił dwie rzeczy: konsultował plik /usr/local/share/mc.no_proxy w celu znalezienia linii zawierających nazwy serwerów, które są lokalne (jeśli nazwa hosta zaczyna się od kropki, uznaje się, że jest to domena) i sprawdza czy jakieś hosty bez kropek w nazwie są widoczne bezpośrednio.
Jeśli używasz systemu ftpfs będąc za routerem filtrującym, który nie pozwala ci na używanie standardowej metody otwierania plików, możesz chcieć wymusić na programie używanie trybu passive-open. Aby tego używać ustaw opcję ftpfs_use_passive_connections w pliku inicjującym.
Midnight Commander przechowuje listę katalogów w buforze podręcznym. Czas wyrzucania bufora jest ustawiany w oknie dialogowym Wirtualnego Systemu Plików. To ma śmieszną właściwość taką, że nawet kiedy wystąpią jakieś zmiany w katalogu, nie będą one pokazane w strukturze katalogów, dopóki nie wymusisz tego przy użyciu kombinacji C-r. To jest dobre rozwiązanie (jeśli myślisz, że to jest bug, to pomyśl o pracy na zdalnych systemach położonych po drugiej stronie Atlantyku przy użyciu ftpfs :) ).
/nazwa_pliku.tar:utar/[katalogu-wewnątrza-archiwum]
Plik mc.ext pozwala już na tworzenie skrótów do plików tar, oznacza to, że możesz wybrać jakiś plik tar i nacisnąć enter aby do niego wejść, zobacz sekcję Edycja pliku rozszerzeń po więcej szczegółów na temat tego jak zostało to pomyślane.
Przykłady
mc-3.0.tar.gz/utar://mc-3.0/vfs
/ftp/GCC/gcc-2.7.0.tar/utar://
Późniejszy podaje pełną ścieżkę archiwum tar.
System plików fish jest systemem opartym na sieci, który pozwala na manipulowanie plikami na obcej maszynie tak jakby były one lokalne. Aby tego używać, druga strona musi również mieć ustawiony serwer fish, lub musi mieć powłokę kompatybilną z bashem.
Aby połączyć się z obcą maszyną, musisz tylko zmienić katalog do specjalnego katalogu, którego nazwa jest w następującym formacie:
sh://[użytkownik@]komputer[:opcje];/[zdalny-katalog];</em>Elementy użytkownik, opcje i zdalny katalog są opcjonalne. Jeśli podasz użytkownika Midnight Commander spróuje zalogować się na obcy komputer jako zadany użytkownik w przeciwnym razie użyty zostanie twój login.
Jako opcja może wystąpić 'C' - włącza kompresje i 'rsh' - włącza rsh zamist ssh. Jeśli zdalny-katalog istnieje, twój aktualny katalog na zdalnym komputerze będzie ustawiony na niego.
Przykłady:
sh://onlyrsh.mx:r/linux/local
sh://joe@want.compression.edu:C/private
sh://joe@noncompressed.ssh.edu/private
Żeby używać tych systemów plików, będziesz musiał przejść od specjalnego pliku, którego nazwa składa się z przedrostka "undel://" i nazwy pliku, w której ów plik rezyduje.
Na przykład, aby odzyskać skasowane pliki z drugiej partycji pierwszego dysku scsi Linux, będziesz musiał użyć następującej ścieżki:
undel:///dev/sda2
Może to chwilkę potrwać zanim pliki zostaną pokazane i będziesz mógł je normalnie oglądać.
smb://[user@]machine[/service][/remote-dir]
The user, service and remote-dir elements are optional. The user, domain and password can be specified in an input dialog.
Examples:
smb://machine/Share
smb://other_machine
smb://guest@machine/Public/Irlex
Extfs filesystems can be divided into two categories:
1. Stand-alone filesystems, which are not associated with any existing file. They represent certain system-wide data as a directory tree. You can invoke them by typing 'cd fsname://' where fsname is an extfs short name (see below). Examples of such filesystems include audio (list audio tracks on the CD) or apt (list of all Debian packages in the system).
For example, to list CD-Audio tracks on your CD-ROM drive, type
cd audio://
2. 'Archive' filesystems (like rpm, patchfs and more), which represent contents of a file as a directory tree. It can consist of 'real' files compressed in an archive (urar, rpm) or virtual files, like messages in a mailbox (mailfs) or parts of a patch (patchfs). To access such filesystems 'fsname://' should be appended to the archive name. Note that the archive itself can be on another vfs.
For example, to list contents of a zip archive documents.zip type
cd documents.zip/uzip://
In many aspects, you could treat extfs like any other directory. For instance, you can add it to the hotlist or change to it from directory history. An important limitation is that you cannot invoke shell commands inside extfs, just like any other non-local VFS.
Common extfs scripts included with Midnight Commander are:
You could bind file type/extension to specified extfs as described in the Edit Extension File section. Here is an example entry for Debian packages:
regex/.deb$
Open=%cd %p/deb://
set meta-flag on set convert-meta off set output-meta on
w pliku /etc/sysconfig/i18n:
SYSFONT=lat2u-16 SYSFONTACM=iso02
natomiast w pliku /etc/sysconfig keyboard:
KEYTABLE=pl
Potem użyj poleceń /sbin/setsysfont i loadkeys pl. [Zwróć uwagę na to, że te pliki są charakterystyczne dla dystrybucji RedHat, jeśli masz inną i wiesz jak to ustawić, to napisz do mnie, a ja to tu dopiszę [ patrz tłumacz na dole ;)) ]].
Teraz wystarczy już tylko włączyć odpowiednie opcje w menu opcji (klawisz F9). W menu opcji wybieramy Display bits i włączamy opcje ISO 8859-1 oraz Full 8 bits input. Potem zapisujemy konfigurację w opcje | Save setup.
I gotowe - polskie literki działają również w podglądzie i wbudowanym edytorze plików.
Jeśli program jest skompilowany z menedżerem ekranu Slang zamiast ncurses, sprawdzi on również wartość zmiennej COLORTERM. Jeśli jest ustawiona, ma takie samo znaczenie jak opcja -c.
Możesz wybrać terminale, które zawsze żądają wyświetlania w kolorze, poprzez dodanie ich do pozycji color_terminals w sekcji pliku startującego. Uchroni to Midnight Commandera przed próbami odkrycia typu twojego terminala. Na przykład
[Colors] color_terminals=linux,xterm
color_terminals=terminal-name1,terminal-name2...
Program może być skompilowany zarówno z bibliotekami slang jak i ncurses. Ncurses nie obsługuje metody wymuszania wyświetlania, zawsze sprawdza w bazie danych terminali.
Midnight Commander umożliwia również zmianę standardowych barw ekranu. Aktualnie kolory są skonfigurowane przy użyciu zmiennej MC_COLOR_TABLE w sekcji Colors pliku startowego.
W sekcji kolorów, standardowa mapa kolorów jest ładowana ze zmiennej base_color. Możesz wybrać swoją własną mapę dla terminala poprzez użycie nazwy terminala jako klucza w tej sekcji. Na przykład:
[Colors] base_color= xterm=menu=magenta:marked=,magenta:markselect=,red
Format definicji kolorów jest następujący:
<słowo kluczowe>=<kolor powierzchni">,<kolor tła>:<słowo kluczowe>= ...
Kolory są opcjonalne, a słowa kluczowe są następujące: normal, selected, marked, markselect, errors, input, reverse menunormal, menusel, menuhot, menuhotsel, menuinactive, gauge; kolory okien dialogowych: dnormal, dfocus, dhotnormal, dhotfocus; Kolory pomocy: helpnormal, helpitalic, helpbold, helplink, helpslink; Kolory podglądu: viewunderline; Specjalne tryby podświetlenia: executable, directory, link, device, special. Viewer colors are: viewnormal, viewbold, viewunderline, viewselected. Editor colors are: editnormal, editbold, editmarked, editwhitespace, editlinestate. Popup menu colors are: pmenunormal, pmenusel, pmenutitle. [nie tłumaczyłem nazw z racji tego, że trzeba je stosować w ich angielskim brzmieniu - jeśli jesteś aż tak zaawansowany, użyj słownika].
Okna dialogowe mogą mieć następujące kolory: dnormal używany do normalnego tekstu, dfocus jest kolorem używanym do wyświetlania aktualnego komponentu, dhotnormal jest kolorem używanym do odróżnienia klawiszy w normalnych komponentach, a dhotfocus jest używany do wyświetlania owych w aktualnie wybranym.
Menu używa tego samego schematu, ale jako nazw kolorów używa menunormal, menusel, menuhot, menuhotsel i menuinactive.
Pomoc używa następujących kolorów: helpnormal używany do normalnego tekstu, helpitalic używa tej samej czcionki, którą wykorzystuje manual do wyświetlania czcionki typu italic, helpbold tak samo jak wyżej tylko czcionki są typu bold, helplink używane dla niewybranych jeszcze dowiązań i helpslink używane dla już wybranych.
gauge pokazuje kolor wypełnienia pokazywany przy wskaźniku postępu [ang. gauge], ukazującym ile procent pliku zostało przekopiowane itp. w graficzny sposób.
Dla trybu wysokiego podświetlania directory jest używane jako kolor do wyświetlania katalogów; executable dla plików wykonywalnych; link do wyświetlania dowiązań; device do wyświetlania plików urządzeń (devices); special dla plików specjalnych, takich jak gniazda FIFO i IPC; core dla wyświetlania plików typu core (zobacz również tę opcję w sekcji Specjalne ustawienia).
Możliwe kolory to: black, gray, red, brightred, green, brightgreen, brown, yellow, blue, brightblue, magenta, brightmagenta, cyan, brightcyan, lightgray and white. [sorry, że ich nazw nie tłumaczyłem, ale używać ich trzeba w oryginalnym brzmieniu :))].
Opcje mogą być ustawione w twoim pliku ~/.config/mc/ini :
clear_before_exec.
confirm_view_dir.
drop_menus.
ftpfs_retry_seconds.
ftpfs_use_passive_connections.
max_dirt_limit.
mouse_move_pages.
mouse_move_pages_viewer.
navigate_with_arrows.
nice_rotating_dash
old_esc_mode
only_leading_plus_minus
show_output_starts_shell
show_all_if_ambiguous.
torben_fj_mode
highlight_mode Standardowo wszystkie informacje w panelach są wyświetlane tym samym kolorem. Jeśli ta warość jest ustawiona na 1, to uprawnienia lub tryb będą wyświetlane przy użyciu podświetlonej barwy, tak aby pokazać ustawienia dla użytkownika. Tak więc prawa do odczytu, zapisu i wykonywania będą wyświetlane na żółto (tzn. kolorem selected). W dodatku jeśli ta zmienna jest ustawiona na 2, to całe linie są wyświetlane w kolorze odpowiadającym ich typowi (zobacz sekcję Kolory). Podświetlenie uprawnień również pracuje w tym trybie.
use_file_to_guess_type
xtree_mode
Możliwymi klawiszami symboli są:
f0 do f20 Klawisze funkcyjne f0-f20 bs backspace home klawisz home end klawisz end up strzałka w górę down strzałka w dół left strzałka w lewo right strzałka w prawo pgdn klawisz page down pgup klawisz page up insert znak insert delete znak delete complete do dokańczania
Na przykład, aby zdefiniować klawisz insert jako Escape + [ + O + p, możesz ustawić to pliku ini:
insert=\E[Op
Symbol klawisza complete reprezentuje sekwencję wyjścia używaną do wywoływania procesu dokańczania, jest to wywoływane kombinacją M-tab, ale możesz zdefiniować inne klawisze do wykonywania tych samych funkcji (na tych klawiaturach z toną fajnych i zupełnie bezużytecznych klawiszy).
Program będzie pobierał wszystkie swoje informacje ze zmiennej MC_DATADIR, jeśli jest ona nie ustawiona to znowu przetwarzany jest katalog /usr.
/usr/local/share/mc.hlp
/usr/local/share/mc/mc.ext
~/.config/mc/mc.ext
/usr/local/share/mc/mc.ini
/usr/local/share/mc/mc.lib
~/.config/mc/ini
/usr/local/share/mc/hints/mc.hint
/usr/local/share/mc/mc.menu
~/.config/mc/menu
~~/.cache/mc/tree
./.mc.menu
To change default home directory of MC, you can use MC_PROFILE_ROOT environment variable. The value of MC_PROFILE_ROOT must be an absolute path. If MC_PROFILE_ROOT is unset or empty, HOME variable is used. If HOME is unset or empty, MC directories are get from GLib library.
Strona Midnight Commander w sieci World Wide Web:
http://www.midnight-commander.org/
Adam Tla/lka (atlka@sunrise.pg.gda.pl), alex@bcs.zp.ua (Alex I. Tkachenko), Antonio Palama, DOS port (palama@posso.dm.unipi.it), Erwin van Eijk (wabbit@corner.iaf.nl), Gerd Knorr (kraxel@cs.tu-berlin.de), Jean-Daniel Luiset (luiset@cih.hcuge.ch), Jon Stevens (root@dolphin.csudh.edu), Juan Francisco Grigera, Win32 port (j-grigera@usa.net), Juan Jose Ciarlante (jjciarla@raiz.uncu.edu.ar), Ilya Rybkin (rybkin@rouge.phys.lsu.edu), Marcelo Roccasalva (mfroccas@raiz.uncu.edu.ar), Massimo Fontanelli (MC8737@mclink.it), Pavel Roskin (pavel_roskin@geocities.com), Sergey Ya. Korshunoff (seyko2@gmail.com), Thomas Pundt (pundtt@math.uni-muenster.de), Timur Bakeyev (timur@goff.comtat.kazan.su), Tomasz Cholewo (tjchol01@mecca.spd.louisville.edu), Torben Fjerdingstad (torben.fjerdingstad@uni-c.dk), Vadim Sinolitis (vvs@nsrd.npi.msu.su) and Wim Osterholt (wim@djo.wtm.tudelft.nl).
Jeśli chcesz zgłosić kłopoty z programem [błędy w nim], wyślij e-mail [po angielsku], na adres mc-devel@gnome.org.
Do zgłoszenia błędu dołącz opis problemu, versję programu, którego używasz (wyświetla ją mc -V), system operacyjny, na którym pracujesz i jeśli program się wykłada, chcielibyśmy dostać ślad stosu.